Italie is natuurlijk een operaland. Ik ging vroeger met mijn ouders wel naar Italie op vakantie, maar nooit naar de opera. Ik was het eigenlijk gewoon vergeten, totdat ik met mijn neus op de feiten werd gedrukt tijdens een cruise aan boord van de Azamara Onward, die langs diverse Italiaanse kleinere steden ging. Eigenlijk zat ik op een overlappende cruises. Ik had maar een aantal dagen vrij kunnen plannen zodat ik afhankelijk was van specifieke data. Bij de Azamara is dat allemaal mogelijk.
Ik vloog vanaf Brussel naar Napels
Ik vloog op Napels vanaf Zaventem met Brussels Airlines. De avond ervoor sliep ik in het Sheraton dat direct tegenover de vertrekhal van het vliegveld ligt en waar je de auto overdekt bij de ingang van het hotel kunt parkeren tegen een gunstige prijs voor twee weken. Ideaal dus. Het was een vroege vlucht en dan is het lekker om niet te stressen in files en andere verkeersproblemen rondom Antwerpen en Brussel voor vertrek.
Om half acht was ik na een kwartier door alles heen. Vriendelijk en zeer behulpzaam grondpersoneel van Brussels Airlines. Een verademing als ik het vergelijk met mijn vele vertrekken vanaf Schiphol. Maar kan ook toeval geweest zijn. Na twee uurtjes vliegen landde ik op Napels. Er was een taxi voor me geregeld die me in anderhalf uur naar Sorrento bracht waar ik op zou stappen voor mijn heerlijke-, onverwachte cruise langs de Italiaanse kust en vervolgens langs de mondaine Franse badplaatsen. De tocht met de taxi ging grotendeels langs de Amalfi kust en dat is geen straf. Het is een van de mooiste wegen van Europa! Je moet er alleen wat tijd voor uittrekken. Het verkeer kruipt vooruit over de smalle bergweg. Het verveelde niet. Ik reed van schilderij naar schilderij.
Sorrento ligt dus aan de Amalfi kust en is een leuke toeristische plaats, waar je best wat tijd voor kunt uittrekken. Beetje sfeer proeven, lekker eten, terrasje pakken en dus weer van het uitzicht en de bedrijvigheid rond het haventje genieten.
Met de tender werd ik opgehaald aan de kade. Ik kreeg paspoortcontrole door de Carabinieri, maar alles lekker relaxed en vriendelijk. Na een kort tochtje met een lekker fris windje kwam ik aan boord. Voor mij voelt de Azamara als thuiskomen. Mijn broertje werkt op deze schepen dus ben al vaak met hem meegevaren. Het was weer een heerlijk welkom. Gevolgd door een heerlijke lunch en een Pinot Grigio.
Vanaf het schip heb je een magnifiek uitzicht op de kustlijn met zijn rotsformaties, kerken, kloosters, druivenranken, havens en mooie hotels.
Aan boord van de Azamara cruise Onward
De Azamara cruise Onward is een van de vier Azamara cruiseschepen. Je hebt de Journey, de Quest en de Pursuit. Het zijn kleinere luxe cruiseschepen met een ongedwongen sfeer. Geen gala toestanden, maar wel leuke avonden en happenings zoals een White Night, en een Amazing Evening, die plaats vindt in een dorp of stad op plein of in een theater of tuin.
Ik had de Amazing Evening de dag na aankomst. We waren ‘ s avonds uitgevaren en aan het einde van de volgende middag voeren we het haventje van Livorno in. Vanaf mijn balkon in het zonnetje met een glaasje wijn genoot ik van de binnenkomst en het aanleggen van het schip aan een kleine kade recht tegenover een oud fort. In dat fort maakte ik mijn eerste live-opera mee. Het was met zonsondergang en zelfs de luidruchtige zeemeeuwen werden er stil van. Het werd werkelijk een amazing evening met een mooie zonsondergang over de rode daken van de stad. Onder de olijfbomen genoot ik van een goed glas wijn en de muziek.
Vermoeid maar vooral rozig zocht ik mijn cabine op om de volgende ochtend vroeg op het achterdek te ontbijten met een stukje romantisch Livorno op de achtergrond. Daarna uurtje sporten om toch maar klein beetje in shape te blijven of te komen, want het eten aan boord is zo lekker…..zo vaak en zo veel.
Die avond viel ik met mijn neus in de White Night. Alles en iedereen in het wit. Er is muziek, een grandioos buffet en BBQ, cocktails en vooral veel vrolijkheid en dus plezier. De bemanningsleden inclusief de kapitein komen op muziek langs de gasten. Een grote stoet met vlaggetjes in de hand uit de diverse landen. Ze verzamelen dan op het podium en ervoor en krijgen luid applaus van de gasten.Het is een traditie op de Azamara dat de bemanning de gasten bedankt en andersom. Een leuke en spontane traditie zonder dat er onderscheid wordt gemaakt tussen rang of stand. Het is die gelijkwaardigheid aan boord die de sfeer ongedwongen en gezellig maakt.
We verlieten Livorno die avond om negen uur en zouden tegen de ochtend aanmeren op Elba in Portoferraio. De stad waar Napoleon naar toe is verbannen. Van die verbanning trok de voormalige Keizer zich weinig aan. Na 100 dagen ontsnapte hij en speelde hij weer de baas in Frankrijk. Ik bezocht zijn huis – nu een museum, dat geopend is voor publiek tegen betaling van 10 euro – net iets buiten Portoferraio. Op Elba trof ik vrienden met een scooter. De uitgelezen manier om het eiland te verkennen in korte tijd. Maar Elba is zeker de moeite waard om langer te verblijven. Ga bijvoorbeeld eens kamperen op Elba op campings in de bergen met prachtige weggetjes naar het strand en de rotsplateaus aan de Thyrreense zee.
Helaas gingen we ’s middags al vroeg weg. Om 5 uur zaten we alweer op zee met als volgende bestemming Portovenere. Het weer was warm en Portovenere was heel warm. We moesten met de tender van boord, maar dat leverde wel een mooi reisje op. En opera. Opnieuw was er iets ‘Amazings’ georganiseerd aan de kade. Verspreid over het dorp traden artiesten op. Operazangers en zangeressen, maar ook pianisten en een jazz zangeres. Ik waande me in een open lucht theater met schitterend decor. Het voordeel van een klein schip is dat het in kleine havens kan komen en dat betekent veel minder tot nauwelijks toeristen van andere mega cruise schepen. Het is toch een ander verhaal of je zo’n beetje tussen de lokale bevolking geniet van hun dorp en uitzicht of dat je met duizenden de geplaveide straatje beklimt naar de vaak schitterende kerken bovenaan het dorp. Portovenere is nagenoeg autovrij dus je kunt overal lopen, kijken en genieten, zonder dat je bang hoeft te zijn van je sokken te worden gereden. Een beetje goed ter been zijn bleek deze reis wel belangrijk.
De operazanger en zangeres gingen mee aan boord en ’s avonds werden we getrakteerd op een soort ‘Andre Rieu show’. Maar wat kon die man zingen. Helaas ben ik zijn naam vergeten.
Het weer sloeg om toen we de volgende dag in Portofino voor anker gingen. Er voeren nog wel tenders uit maar het weer werd zo slecht dat de tender-dienst werd gestopt. Dit betekende dat gasten die al vroeg op excursie waren gegaan niet meer terug aan boord konden. Het schip voer daarom door naar Genua, hetgeen ons mooie foto’s opleverde bij het binnenvaren van de stad, die dus eigenlijk niet op de planning stond. De kapitein, een Italiaan, regelde dat mensen een paar uur van boord konden. Maar op het moment dat de passagiers zich naar de uitgang repten, werd de toegang ingetrokken door de Italiaanse havenmeester. Een typisch Italiaanse discussie volgde, maar de kapitein moest bakzeil halen. Wel konden de gestrande passagiers terug aan boord komen.
Cruise langs de Franse Riviera
Onze aankomst in Monaco betekende voor velen het einde van hun cruise vakantie. Maar niet voor mij. Ik mocht nog een paar dagen blijven. Smaken verschillen, maar Monaco zegt mij niet zoveel, terwijl andere gasten juist voor Monaco en later ook Saint -Tropez aan boord waren gekomen. Gelukkig maakt iedereen zo zijn eigen keuzes. Dus ja Monaco. Veel hoogbouw. Een klein land met grote dingen zoals jachten, auto’s, een concours hippique, casino. Toch ben ik van boord gegaan en wat achteraf straatjes ingelopen. Een ander Monaco, waar ik een prima lunch had voor 27 euro.
Na Monaco kwam Saint -Tropez. Mooie kustlijn en veel witte zeilboten en jachten. Hier ben ik niet van boord gegaan. Had het zwembad aan boord heerlijk voor me alleen.
Na Saint-Tropez mijn laatste haven Marseille. Daar zou ik van boord gaan en nog een nachtje blijven.De cruise ging verder naar Toulon, Palamos naar Barcelona.
Ik wilde al lang naar de oudste stad van Frankrijk: Marseille. Helaas waren er al een aantal dagen flinke rellen aan de gang, net als in de rest van Frankrijk. Dit naar aanleiding van het neerschieten door de politie van de 17-jarige Nahel in Parijs. Wat begon als protest tegen het gewelddadig optreden van politie in de achterstandswijken, ontaarde in gigantische rellen in Frankrijk en dus vooral in Marseille. Ik kwam op 3 juli van boord en bleek de ergste verhitting voorbij.
Ik logeerde aan de Vieux Port in hotel Maison du Monde. Beter kun je denk ik niet zitten. Hotel was goed geluiddicht en het uitzicht magnifiek. Probeer niet de zolderkamer te krijgen. Deze zijn ook groot en prima, alleen moet je gaan staan om van het uitzicht te genieten.
Eet in Marseille vis aan de haven. In de drukke straat met terrassen achter de haven trof ik het ’s avonds niet met het eten. Er was veel politie op de been, maar het bleef gelukkig rustig.
De volgende morgen met een taxi naar het vliegveld (60 euro) en terug met Brussels Airlines.
Ik heb genoten van deze onverwachte luxe vakantie. Van mijn balkonhut aan boord van de Onward. Het heerlijke bed, de goede service en fijne sfeer. Het lekkere en gezellige eten. De nieuwe Atlasbar is een aanwinst. Het is er gezellig en koel met heerlijke cocktails. Als je hier veel gebruik van maakt, is het handig bij aankomst aan boord een dranken pakket te reserveren, want deze dure cocktails zijn niet all inclusieve.
Wil je meer te weten komen over welke cruise mogelijkheden er allemaal zijn? Neem dan contact met mij op en we gaan samen kijken naar jullie wensen en behoeften.
